Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Η απαραίτητη γυναίκα….η  super woman της εποχής μας, αλήθεια πόσες απο εμάς δεν έχουμε παίξει αυτό τον ρόλο με απόλυτη επιτυχία? Πολλές φίλες μου όπως και εγω έχουμε δώσει ρεσιτάλ ερμηνείας τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας. Ας γνωρίσουμε λοιπόν αυτό τον τύπο γυναίκας…

Οι περισσότεροι άντρες στην κοινωνία μας βασίζουν την αυτοεκτίμηση τους στην επαγγελματική τους επιτυχία. Οι γυναίκες απο την άλλη πλευρά βασίζουν την ταυτότητα τους σε πολλαπλούς ρόλους, της φίλης, της εργαζόμενης, της συζύγου, της μητέρας, της οικοδέσποινας, της καθηγήτριας, κ.α. Προσπαθούν συνεχώς να είναι «τέλειες» σε όλους τους ρόλους, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος που πληρώνουν κάθε φορά.

Εκπαιδευόνται απο πολύ νωρίς απο την οικογένεια τους οτι ο σωστός άνθρωπος είναι αυτός που συμπάσχει συναισθηματικά με τους άλλους, που τους φροντίζει και έιναι προσανατολισμένος στην ικανοποίηση των αναγκών τους.

Έχουν ιδιαίτερα υψηλά κριτήρια. Δυσαρεστούνται απο τη μέτρια απόδοση στην εργασία και τις χλιαρές σχέσεις. Αν δεν αριστεύουν σε κάποιο τομέα της ζωής τους στενοχωριούνται, θυμώνουν, απογοητεύονται, αλλά δεν αναγνωρίζουν αυτά τους τα συναισθήματα, απλά λένε οτι αισθάνονται ιδιαίτερα πιεσμένες απο το ρυθμό και τις συνθήκες της ζωής τους.  Η αυστηρότητα με την οποία κρίνουν τον εαυτό τους τις κάνει να βάζουν τόσο αυστηρά κριτήρια για οτιδήποτε θα κάνουν, απο το απλό τηλεφώνημα σε ένα φίλο για χρόνια πολλά μέχρι και την παράδοση κάποιου project στη δουλειά, που στο τέλος όλα καταλήγουν να είναι υποχρεώσεις που πρέπει να καλύψουν και να μην αντλούν ευχαρίστηση απο τίποτα. Το αίσθημα του κενού, της έλλειψης ικανοποίησης, της προσφοράς παύει να υπάρχει στη ζωή τους. Υπάρχει για εκείνες μία συνεχής μάχη να αποδεικνύουν οτι είναι αρκετά καλές, αρκετά έξυπνες, αρκετά συμπονετικές, αρκετά καλές μητέρες, αρκετά καλές σύντροφοι, αρκετά καλές φίλες, κόρες, αδελφές….

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι η ανάγκη της για επιβεβαίωση, που πηγάζει απο την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αναλαμβάνει με μεγάλη ευκολία πολλά και διαφορετικά καθήκοντα καθώς η λέξη «ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ» για την απαραίτητη γυναίκα σημαίνει αδυναμία. Θεωρεί πως η αξιολόγηση των τρίτων είναι πιο σημαντική απο τη δική της, γι’αυτό το λόγο έχει αυξημένη την ανάγκη να αποδεικνύουν την αξία της.

Και φυσικά αυτός ο τύπος γυναίκας δεν μπορεί να ζητήσει και να δεχτεί βοήθεια.

Το άγχος με το οποίο ζει συντροφιά η απαραίτητη γυναίκα είναι πηγή πολλών ασθενειών και πολλές φορές επειδεινώνει και τις ήδη υπάρχουσες. Συνήθως εμφανίζεται υψηλή πίεση που αποτελεί την αιτία καρδιακών παθήσεων. Άλλες ασθένειες είναι η χοληστερίνη, οι ημικρανίες, η κολίτιδα, το έλκος, ο έρπης, η ψωρίαση, οι διαταραχές διατροφής και άλλοι εθισμοί.

Η λύση για να βγει μία γυναίκα απο τον ρόλο της απαραίτητης είναι να επιτρέψει στον εαυτό της να είναι ανθρώπινος. Με αυτό τον τρόπο δεν θα απαιτεί την τελειότητα , αλλά θα αποδέχεται τις ανάγκες της , θα κατανοεί τους περιορισμούς και θα προσφέρει οτι καλύτερο μπορεί. Εγκαταλείποντας την τελειομανια υπάρχει η πιθανότητα να αποκτήσει ηρεμία και νηφαλιότητα. Στην αρχή ο φόβος και ο θυμός εμφανίζονται γιατί ξεφεύγουν απο τους γνωστούς τους ρόλους και ανατρέπουν τις ισορροπίες της ζωής τους.  Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι γυναίκες φοβούνται οτι αν αλλάξουν συμπεριφορά  και απο υπεργυναίκες γίνουν γυναίκες οτι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν συζυγικές ή επαγγελματικές διαμάχες. Η μετάβαση είναι σίγουρα μια πολύπλοκη διαδικασία αλλά είναι απαραίτητο στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης. Απο τη στιγμή που η απαραίτητη γυναίκα αναγνωρίσει και αποδεχτεί το πρόβλημα τότε το μεγαλύτερο μέρος της μάχης έχει δοθεί.

Η αγάπη του εαυτού μας αποτελεί ένα ταξίδι μακρύ, γεμάτο περιπέτειες, δράση, δάκρυα και γέλια. Είναι η επιστροφή στη δική μας Ιθάκη, στο λιμανάκι της καρδιάς μας. Όταν αγκαλιάσουμε το παιδί που έχουμε μέσα μας, το φροντίσουμε, το χαιδέψουμε και αποδεχτούμε οτι είναι απλά άνθρωπος και οχι Βούδας τότε το καράβι μας ανοίγει πανιά για να φτάσει στο δικό μας λιμάνι, ξεκινάει το συναρπαστικό ταξίδι της αυτογνωσίας…καλό μας ταξίδι …

 

ΣΟΦΙΑ ΛΙΝΑΡΗ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ