Πολλές φορές εμείς οι γονείς αναρωτιόμαστε γιατί το παιδί μας έχει ανασφάλειες, γιατί δεν έχει αυτοεκτίμηση…
Τα καλά νέα εδώ είναι πως μπορούμε με μικρά και σταθερά βήματα να τα βοηθήσουμε να γνωρίσουν τα ταλέντα τους και να εμπιστευτούν τους εαυτούς τους.
- Απο μικρή ηλικία τους μαθαίνουμε μικρά πράγματα της καθημερινότητας να τα κάνουν μόνα τους και δείχνουμε εμπιστοσύνη οτι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς επίκριση, π.χ. να στρώνουν μόνα τους το κρεβάτι τους (όπως μπορούν χωρίς στρατιωτική επιθεώρηση απο εμάς), να βάζουν τα ρούχα τους στα άπλυτα…
- Επαινούμε τα παιδιά μας γενναιόδωρα για κάθετι που καταφέρνουν, π.χ. ποσο όμορφη είναι αυτή η ζωγραφιά σου θα την έχω μαζί μου στο γραφείο, χτενίστηκες υπέροχα…
- Επιβραβεύουμε την καλή συμπεριφορά του παιδιού μας αντί να το μαλώνουμε για την κακή του συμπεριφορά, π.χ. θα πω Μπράβο! που άφησες παγωτό για τον αδελφό σου, με αυτό τον τρόπο μαθαίνουν πως υπαρχούν κανόνες αγάπης και ευγένειας που πρέπει να τηρούν επειδή θέλουν και όχι με το φόβο της τιμωρίας…
- Τα μαθαίνουμε να μας σέβονται, π.χ. αν το παιδί μας μας πει καλά είσαι χαζή? τότε με αυστηρό τόνο (όχι με φωνές) του ζητάμε να πάει στο δωμάτιο του μόνο του και να σκεφτεί τι είπε και σε ποιόν…
- Τα αφήνουμε ελεύθερα να μαζεύουν και να τακτοποιούν όπως νομίζουν το δωμάτιο τους, σεβόμαστε οτι αυτός είναι ο προσωπικός τους χώρος και έχουν δικαίωμα να τακτοποιήσουν τα ρούχα, τα παιχνίδια και τα βιβλία τους όπως επιθυμούν. Φυσικά όποτε μας ζητούν τη βοήθεια μας τους τη δίνουμε απλόχερα, οχι λέγοντας αυτό είναι το σωστό αλλά οτι αυτό είναι μια δική μας σκέψη…
- Τους διδάσκουμε πως η υπομονή είναι ύψιστη αρετή και πως κάποια πράγματα ίσως να είναι δύσκολα στην αρχή αλλά με υπομονή και προσπάθεια μπορούμε να τα καταφέρουμε, π.χ. αρχίζουν μία νέα δραστηριότητα και στην αρχή δεν τα καταφέρνουν και θέλουν να σταματήσουν, τότε τα ενθαρύνουμε να συνεχίσουν λέγοντας τους πως στην αρχή είναι δύσκολα μετά όμως θα γίνουν πιο εύκολα …μαθαίνουν λοιπόν να μην τα παρατάνε…
- Τα ενθαρύνουμε να κάνουνε όσα πιο πολλά πράγματα μπορούνε μόνα τους, τα μαθαίνουμε πως μπορούν να υλοποιήσουν όλα τους τα όνειρα με σκληρή δουλειά και πίστη πως θα τα καταφέρουν. Με αυτό τον τρόπο αντιλαμβάνονται πως για ότι χρειαστούν η δύναμη είναι μέσα τους και μπορούν να καταφέρουν ότι πραγματικά θέλουν, ξεκινάμε με μικρά πράγματα της καθημερινότητας…π.χ. μας λεει το παιδί μας “θέλω να βρεθούμε με μία φίλη μου” απαντάμε “ωραία ιδέα πως λες να το κανονίσουμε?” και το παροτρύνουμε να βρεί τρόπο να το υλοποιήσει, να μιλήσει με το άλλο παιδάκι, να πούνε σε ποιο σπίτι να ανταλλάξουν τα τηλέφωνα του σπιτιού τους, και να νιώσει τη χαρά της υλοποίησης του θέλω του…
- Διαλογιζόμαστε μαζί τους, μαθαίνουν έτσι να ηρεμούν και να βρίσκουν εσωτερική γαλήνη, να έρχονται σε άμεση επαφή με τα συναισθήματα τους…να τα αποδέχονται…να ζουν με αγάπη, ευγνωμοσύνη, συγχώρεση και φως στην ψυχή…
ΣΟΦΙΑ ΛΙΝΑΡΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ